زندانیان دهه شصت کف پایشان محل تفهیم قانون اساسی بود و اکنون بر روی کمر هم نسل های ما رد خون شلاق استبداد است.
سمیه توحیدلو را با دست و پای بسته روی تخت خواباندند و 50 ضربه شلاق بر تنش نواختند.
لابد پای سمیه را هم با پابند بسته بودند. پابندی که دو حلقه دارد، یکی حلقه وقاحت و دیگری حلقه حقارت استبداد.
وطن ..... خسته از شلاق استبدادی است، مرهم دردش کمی آزادی است
سلام جناب پور حیدر.
پاسخحذفمن محمد از بلژیک هستم. سعید عزیز 2 روزه پیش گزارشی رو که روزنامه بلومبرگ تهیه کرده بود و در آن مصاحبه هم از شما بود رو خوندم...
من سالها پیش در ایران در یکی از پادگانهای سپاه چنین دستگاهی رو از نزدیک با چشمان خودم دیدم... و در مورد اون هم احساس کردم چیزی بنویسم که در وبلاگم منتشر کردم اینجا : didgaheroshan جنگ نرم از نوعی دیگر!
من آوراه سیاسی و پناهنده هسنم و مشکلات رو میدونم همچون شما در ترکیه بودم...
چیزی به نظرم رسیده که خواستم با شما مشورت کنم. فکر میکنم آیا میشود با جمع شدن ماها و باز کردن یک شکایت از این شرکتها و به دادگاه آوردن اونها جلوی این فروش ها رو گرفت؟ لطفا نظرتون رو به من اطلاع بدید. شاید این شروع یک حرکت خوب و مفید باشد. من با دوستان و افراد دیگری هم مشورت خواهم کرد. میتوانیم در این مورد گفتگو کنیم.
منتظرم.
با تشکر
سلام
پاسخحذفممنون دوست عزیز از توجهی که داشتی . مطلبی هم که نوشته بودی خوندم . در مورد شکایت بنظر من بایستی اسناد و مدارک کافی برای دادگاه ارائه کرد مبنی بر اینکه استفاده جمهوری اسلامی از چنین سیستمهایی منجر به بازداشت شده و طبیعی هست که چنین اسنادی در دسترس ما نیست و صرف یک ادعای خودمون تو دادگاه نمیشه کاری از پیش برد . عیسی سحرخیز هم قبلا از شرکت سونی اریکسون شکایت مشابهی کرده بود اما در نهایت این شرکت در دادگاه تبرئه شد
اما بنظر من گفتن و نوشتن درباره این موضوع نتایج بهتری به دنبال داره . بویژه طرح چنین موضوعاتی در رسانه های معتبر بین المللی