از جنگ می ترسم
اگر دوباره پشت بامها را سبز نکنیم، اگر خیابانها را از دیکتاتور پس نگیریم آن وقت هستند کسانی که از روی بامها با چراق قوه به هواپیماهای جنگی " گرا " دهند، کف خیابانها هم می شود محلی برای جولان تانکها.
جنگ، جنگ است حالا با هر اسمی که می خواهد باشد. "مداخله بشر دوستانه" را بدون شلیک گلوله و موشک هم می توان انجام داد. تجهیزات کنترل و شنود به ایران نفروشند خودش بزرگترین کمک بشردوستانه است. نفت و گاز ایران را کسی نخرد نفس دیکتاتور بند می آید. سختی های خودش را خواهد داشت این تحریم اما بهتر از آن است که کوچه و خیابان هایمان را گلوله های توپ و تانک شخم بزنند و بخواهیم دموکراسی را زیر پوتین های سربازان جستجو کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر