با محمد اولیایی فر در اتاق سه بند 350 اوین هم اتاق بودم . وکیلی که به جرم اعتراض به اعدام نوجوانان زیر 18 سال و نقض حقوق بشر در حال سپری کردن یکسال حکم زندانش است .
بقول شهید جعفر کاظمی ، محمد موجودی چاق اما دوست داشتنی است . تا نیمه شب با محمد در راهرو قدم میزدیم و تقریبا آخرین نفراتی بودیم که خوابمان می برد . همیشه می گفتم : ممد بذار اول من بخوابم بعد تو بخواب چون خر و پفهای وحشتناکت نمیذاره بخوابم :)
زاغه (اصطلاحی برای تخت همکف ) اولیایی فر بقول هدی صابر شبیه غاری بود که همه چیز در آن پیدا میشد . محمد بمب خنده اتاقمان بود ، کل کل کردنهایش با نادر کریمی و محمد صدیق کبودوند دیدن داشت :) شنبه ، دوشنبه و چهارشنبه جلسه اتاقی داشتیم . چهارشنبه ها اولیایی فر کلاس آموزش مبانی حقوق می گذاشت برایمان با ادبیات و شیرین کاریهای خاص و جذاب خودش .
اولیایی فر همچون بسیاری از اسرای بند 350 از روحیه ای عالی برخوردار بود و افتخارش این بود که بخاطر دفاع از حقوق بشر به زندان افتاده است . به امید آزادی دسته جمعی همه اسرا
متن زیر دست نوشته محمد است در دفتر یادگاریم :
بنام خداوند جان و خرد
شرف نفس من اگه شد قفس من ، به سکوت تن ندادم حال هفت ماه است که در زندانم .
به امید آزادی . تقدیم به دوست عزیزم سعید پورحیدر
امضا - محمد اولیایی فر . وکیل عدلیه ، وکیل جنجالی ، وکیل زندانی
سه شنبه 89/8/18 . زندان اوین - بند سیاسی 350 - اتاق سه
ساعت 22 - هم اکنون اعلام خاموشی در بند شد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر